Μπορούμε να αστειευτούμε με τον Δαλάι Λάμα; [LE COURRIER INTERNATIONAL]

“Η επίθεση εναντίον του Charlie Hebdo, η οποία συνδέεται με ένα αίσθημα προσβολής μιας θρησκευτικής ευαισθησίας, μας κάνει να προβληματιστούμε σχετικά με τη δική μας ικανότητα να γελάμε με τη θρησκεία μας”, σχολίασε ένας Θιβετιανός σε δημοσίευση του, που αναρτήθηκε στο blog της Θιβετιανής ποιήτριας Woeser.

“Αυτό με έκανε να προβληματιστώ για τη δική μας θρησκευτική ευαισθησία και το δικαίωμα να γελοιοποιούμε τη θρησκεία και τους εκπροσώπους της”, γράφει ο Gesar Gyaltso. “Το Θιβέτ έχει μια μακρά παράδοση στη σάτιρα και γνωρίζει πολλούς τρόπους για να γελοιοποιεί τους μεγάλους και ισχυρούς. Τα σατιρικά τραγούδια του Θιβέτ μπορούν να συγκριθούν με τις πολιτικές γελοιογραφίες. Είμαστε θρήσκοι αλλά είμαστε επίσης σε θέση να ασκήσουμε κριτική έναντι της θρησκεία μας”. Μάλιστα αναφέρεται και σε μια παροιμία για να υποστηρίξει την άποψη του : “Οι καλοί σπόροι φυτρώνουν στις όχθες των ποταμών, οι λάμα γεννιούνται σε πλούσιες οικογένειες”.

Πισινοί που μυρίζουν λιβάνι

Ακόμα και η μετενσάρκωση του Δαλάι Λάμα μπορεί να αποτελέσει θέμα αστεϊσμού όσον αφορά τις συνθήκες γέννησης του δέκατου τρίτου Δαλάι Λάμα. “Στο χωριό Dagpo υπάρχει ένα τραγούδι που λέει:

“Λαμπρή ημέρα. Στο Dagpo, ο πισινός της κυρίας Doring μυρίζει λιβάνι”.

Στο Θιβέτ, πολλές γυναίκες λιβάνιζαν με θυμίαμα την γεννητική τους περιοχή για να εξαγνιστεί, πιστεύοντας ότι έτσι θα κυοφορήσουν τον επόμενο Δαλάι Λάμα, λέει ο συγγραφέας.

Κανείς, δεν έχει ποτέ προσβληθεί από τέτοια κείμενα, επισημαίνει ο Gesar Gyaltso. Πρόσφατα, ο δέκατος τέταρτος Δαλάι Λάμα παραδέχτηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο BBC ότι είναι πιθανό ένας Δαλάι Λάμα να αποδειχθεί “ηλίθιος”. “Είναι λυπηρό που αυτή η σατιρική παράδοση εξασθενίζει, που γινόμαστε ολοένα και πιο εύθικτοι και λιγότερο πρόθυμοι να ασκήσουμε κριτική έναντι στη δική μας παράδοση”.